Ik heb een aantal doelen voor mezelf gesteld. Op allerlei vlakken. Sommige zijn klein, anderen zijn groot, groter, grootst. Niet iedereen zal ze haalbaar vinden, maar dat weerhoudt me er niet van om ze toch te stellen & ze toch proberen te bereiken.

Klein beginnen

Vorig jaar had ik als doel om 5 kilometer te kunnen hardlopen. Ik liep niet snel, maar ik liep die 5KM. Eerst op de Run4Daniel, en daarna op de Summer Run, finishend over de Coolsingel in Rotterdam. Ze waren zwaar – maar het enige wat ik mezelf voor bleef houden was dat het beter zou worden. Als ik maar bleef oefenen, dan zou alles beter worden.

Daarna werd m’n doel om de Bruggenloop te lopen. In december liep ik ‘m dan ook – 15 KM en ik ben daar nog steeds echt rete-trots op. Want laten we eerlijk zijn – in juni rende ik weer 5KM en in december was dat dus al 15 Kilometer, met (de naam doet ’t natuurlijk al vermoeden) een aantal bruggen erin. Waar ik me nog het meest over verbaasde was dat die Brienenoordbrug helemaal niet zo lastig leek en ik breed lachend die brug over kwam.

Think big.

En nu heb ik tot en met Juni alweer aardig wat doelen voor mezelf gesteld. In April loop ik 10,55 KM – een kwart marathon, in Rotterdam. Een kwart Marathon klinkt natuurlijk niet super-indrukwekkend voor de Die Hard hardlopers, maar ik vind het gewoon fantastisch om weer over de Coolsingel te finishen. Waar ik vorig jaar 5KM rende, en nu die afstand verdubbel. In minder dan een jaar tijd, want die 5KM was eind juli. En hij valt precies mooi in m’n trainingschema.. Want think big hè…

Halve marathon – here I come!

Noem me gek, noem me onrealistisch – maar ik loop in mei een 21 kilometer. Dit doe ik op de New York Mini Marathon – waarmee geld opgehaald wordt om Diabetes de wereld uit te helpen. Loop jezelf liever niet, dan kun je ook het onderzoek steunen & wat knaken doneren 😉 Dan ren ik die kilometers natuurlijk gewoon ook een beetje voor jou.

Maar ik durf te dromen, en oké, dat is natuurlijk ook een beetje hard werken. Maar tegelijkertijd houd ik mezelf voor dat alles mogelijk is – anders had ik die Bruggenloop ook nooit kunnen lopen. Dus loop ik al een tijdje braaf m’n schema . Op die manier weet ik dat ik er alles aan heb gedaan om me goed voor te bereiden op die 21 kilometer. Een halve marathon. Een halve. Fucking. Marathon. Want dat is het gewoon.

Snelheid komt later wel

Ik focus me niet op een rete-snelle tijd. Met in mijn achterhoofd dat ik die 15KM in iets onder de 2 uur heb gelopen, en ik eerder deze maand 13 kilometer in 1 uur en 35 minuten liep, ben ik blij met alles wat ik onder de 2 uur en 3 kwartier kan lopen. Ik hou daarin een beetje veilige marge voor mezelf aan 😉 En misschien iets te veilig, maar we moeten natuurlijk ook realistisch blijven. Al hoop ik natuurlijk stiekem dat ik ‘m onder de 2,5 uur loop…