Uitgesteld: alles.

Ik hoor het de cardioloog nog zeggen. Volgend jaar controle, met een fietstest. Dan weten we hoe we ervoor staan, goed om even de resultaten te kunnen vergelijken. Klinkt als een goede deal, toch? Daar had ik ook al m’n plannen en doelen op aangepast: ik zou in 2024 de Marathon van Rotterdam gaan lopen! Die fietstest zou een mooie bevestiging zijn dat m’n hart dat aan kan en we konden ervoor gaan.

Maarja… When life gives you lemons… Leer dan maar als de sodemieter om heel snel limonade te maken, want we komen een hoop citroenen aan…
Vanaf 12 oktober zou m’n afspraak geplanned gaan worden. Alsof het pakjesavond werd zat ik iedere dag m’n dossier te F5’en. Net zo lang tot er een afspraak zou staan. Maar die stond er niet. Na een week nog niet. De startbewijzen voor Rotterdam inmiddels uitverkocht. En toen bekroop het slechte onderbuikgevoel me wel een beetje.

Uiteindelijk heb ik nog lang gewacht met bellen, maar toch maar eens gebeld want dit ging toch wel wat lang duren. En na wat gerommel aan de andere kant van de lijn kwam daar het verlossende antwoord waar ik niet bepaald op zat te wachten:

Oh, maar we hebben een kleine vertraging, ga maar uit van minstens maart volgend jaar

Medewerker Ziekenhuis


Heeft u even?

Maart. Volgend jaar. Een snelle rekensom leert me dat dat nog vijf maanden gaat duren. Voordat de afspraak er is. Dan nog erheen. Fietsen. Echo’s. Gesprekken. Na maart komt april – en ik durf niet te gaan trainen voor een marathon als ik niet weet of het van binnen echt goed zit. Ik kan mezelf nogal eens overschatten 😉
En last minute een startbewijs van de hand doen werd ik op voorhand al heel verdrietig van.

Daar ging ie dan. M’n marathondroom voor 2024. Poef weg. En daar was ik echt een beetje zuur van. En zuur dat ik er zelf achteraan moest bellen, boos dat de informatie die ze online hebben staan niet juist is, chagrijning dat er dan zo lang tussen de afspraken zit..

Oke, en ook een beetje boos dat het me volgend jaar ook weer m’n eigen risico kost. Dit jaar was ik ‘m al kwijt door het ambulanceritje, maar had ik eigenlijk de stille hoop dat we na een goede echo en fietstest daarna de tijd tussen de afspraken konden gaan verlengen.
Maarja… Nu kost het me volgend jaar dus ook m’n eigen risico. En nu is dat “maar geld”. Voor mij is 375 euro alleen wel een hoop geld.

Maar goed… Als dat het ergste is… Dat de afspraak dan langer duurt, ik m’n eigen risico goed opgebruik & daarna alsnog goed doorgelicht wordt… En al m’n plannen even om moet gooien voor volgend jaar. Nieuwe plannen maken…

Daarna heb ik even een flink potje gejankt en 5 webwinkels leeggekocht. Zo. Dat lucht op.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *